ราชวิทยาลัยอายุรแพทย์แห่งประเทศไทย

(ความเป็นมา การพัฒนา และบทบาทการศึกษาหลังปริญญาของอายุรแพทย์)

• คำจำกัดความ "อายุรแพทย์"
  •      อายุรแพทย์ คือแพทย์ที่ทำหน้าที่วินิจฉัย รักษา และป้องกันโรคทางอายุรศาสตร์ ซึ่งเป็นโรคหรือความผิดปกติของระบบต่างๆ ในร่างกายทั้งหมด โดยให้คำแนะนำและ/หรือให้ยา ตามความจำเป็น และในกระบวนการวินิจฉัยและรักษาอาจต้องทำหัตถการที่เหมาะสม นอกจากนี้อายุรแพทย์ยังมีหน้าที่ส่งเสริมสุขภาพด้วย อายุรแพทย์อาจมีความชำนาญพิเศษเฉพาะสาขาวิชาใดวิชาหนึ่งต่อไปนี้ คือ โรคระบบการหายใจและภาวะวิกฤติโรคระบบการหายใจ,โรคไต, โรคหัวใจและหลอดเลือด, โลหิตวิทยา, ตจวิทยา, ประสาทวิทยา, เวชบำบัดวิกฤต, มะเร็งวิทยา, โรคข้อและรูมาติสซั่ม, โรคติดเชื้อ และโรคอายุรศาสตร์เขตร้อน, โรคภูมิแพ้และอิมมูโนวิทยา, ต่อมไร้ท่อและเมตะบอลิสม, โรคระบบทางเดินอาหาร, โรคผู้สูงอายุ, พันธุศาสตร์คลินิก, ระบาดวิทยาคลินิก, เวชศาสตร์ป้องกันคลินิก, พิษวิทยา และเวชเภสัชวิทยาคลินิก, โภชนวิทยาคลินิก
  •     วิชาอายุรศาสตร์ คือวิชาทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยและรักษาด้วยยาในโรคและความผิดปกติของอวัยวะต่างๆ ของร่างกาย ซึ่งครอบคลุมทั้งการรักษาโรคและการป้องกันโรค

    ---

• ความหมายของ "อายุรศาสตร์"

•      อายุรศาสตร์เป็นศาสตร์ดั้งเดิมของกิจการแพทย์ไทย สมัยก่อนผู้เชี่ยวชาญทางสาขาวิชานี้ได้ร่ำเรียนจากต่างประเทศ จนกระทั่งแพทยสภาได้กำหนดให้มีการฝึกอบรมและสอบผู้มีความรู้ความชำนาญสาขาวิชาอายุรศาสตร์ในประเทศไทยขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2513 หลังจากนั้นจำนวนผู้เข้าฝึกอบรมและสอบก็เพิ่มมากขึ้นตามลำดับจนถึงปัจจุบันมีผู้สมัครสอบปีละประมาณ 180 คน นับว่าเป็นสาขาวิชาที่ที่มีผู้เชี่ยวชาญมาก และมีผลงานที่มีประโยชน์ต่อประชาชนและวิชาชีพ เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปทั้งในและต่างประเทศ

  ---

• กำเนิด "ราชวิทยาลัยอายุรแพทย์แห่งประเทศไทย"
•      คณาจารย์ทางอายุรศาสตร์ มีความประสงค์อย่างแรงกล้าที่จะพัฒนาการศึกษา การวิจัยการเผยแพร่ความรู้และความสัมพันธ์ในมวลสมาชิก จึงได้พยายามจัดตั้งราชวิทยาลัยอายุรแพทย์แห่งประเทศไทยมานาน และกระทำได้สำเร็จและก่อตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2526 โดยได้รับการรับรองจากแพทยสภาซึ่งสมัยนั้น ผู้ที่มีบทบาทมากในการจัดตั้งได้แก่ นายแพทย์รจิต บุรี ซึ่งเป็นประธานคณะอนุกรรมการฝึกอบรมและสอบฯ และนายแพทย์อดุลย์ วิริยเวชกุล เป็นอนุกรรมการและเลขานุการ ร่วมกับอนุกรรมการอีก 7 ท่าน คือนายแพทย์วีกิจ วีรานุวัตติ์, นายแพทย์กมล สินธวานนท์, นายแพทย์ชาญ สถาปนกุล, นายแพทย์วิศิษฎ์ สิตปรีชา, นายแพทย์อรรถสิทธิ์ เวชชาชีวะ, นายแพทย์สมพนธ์ บุณยคุปต์ และแพทย์หญิงท่านผู้หญิงศรีจิตรา บุนนาค

หน้าที่ของราชวิทยาลัยอายุรแพทย์ฯ ที่กำหนดไว้เป็นทางการมี 11 ข้อดังนี้

1. ดำเนินการตามที่ได้รับมอบหมายจากแพทยสภาในการจัดการสอบเพื่อเป็นผู้มีความรู้ความชำนาญในการประกอบวิชาชีพเวชกรรมทางอายุรศาสตร์
2. กำหนดและควบคุมมาตรฐานทางวิชาการในการประกอบวิชาชีพเวชกรรมของอายุรแพทย์ในประเทศไทย รวมทั้งควบคุมดูแลความประพฤติและจริยธรรมในการประกอบวิชาชีพเวชกรรมของสมาชิก
3. ส่งเสริมการศึกษา การวิจัยและแนะแนววิชาการทางอายุรศาสตร์
4. จัดการประชุมทางวิชาการ การศึกษาต่อเนื่องและกิจกรรมต่าง ๆ สำหรับสมาชิก
5. เป็นศูนย์กลางการติดต่อและแลกเปลี่ยนความรู้ทางวิชาการและกิจกรรมอื่น ๆ กับสมาคมหรือชมรมต่าง ๆ ในวิชาชีพเวชกรรมทั้งในประเทศและต่างประเทศ
6. ส่งเสริมและผดุงเกียรติของสมาชิก
7. ส่งเสริมและสร้างความเข้าใจอันดีงามและความสามัคคีในกลุ่มอายุรแพทย์ระหว่างอายุรแพทย์กับแพทย์สาขาวิชาอื่นทั้งในประเทศและต่างประเทศ
8. จัดหาทุนและผลประโยชน์อื่น ๆ เพื่อใช้ในกิจกรรมตามวัตถุประสงค์ของวิทยาลัยรวมทั้งเพื่อการศึกษา และการวิจัยในทางอายุรศาสตร์ และศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง
9. เผยแพร่ความรู้ทางอายุรศาสตร์อันจะเป็นประโยชน์แก่ประชาชนและแก่วิชาชีพเวชกรรม
10. ออกระเบียบต่าง ๆ ของราชวิทยาลัย ทั้งนี้โดยไม่ขัดกับพระราชบัญญัติวิชาชีพเวชกรรมและข้อบังคับของแพทยสภา
11. รายงานกิจกรรมต่าง ๆ ต่อแพทยสภาเป็นครั้งคราวและเป็นประจำปี

• ยุทธศาสตร์การพัฒนาอายุรศาสตร์ไทย
• การพัฒนาอายุรศาสตร์ไทยประกอบด้วยยุทธศาสตร์การดำเนินงานที่สำคัญ 3 ประการ ได้แก่

1. การพัฒนาเครือข่ายและบทบาทต่อสังคมโดยรวม ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
2. การพัฒนาระบบการประเมินผลและเครือข่ายการฝึกอบรมแพทย์ประจำบ้านอายุรศาสตร์
3. การพัฒนากลไกให้เอื้อต่อการธำรงสภาพการประกอบวิชาชีพอายุรแพทย์

ทิศทางองค์กรของราชวิทยาลัยอายุรแพทย์แห่งประเทศไทย 

OKRs ราชวิทยาลัยอายุรแพทย์ ฯ วาระปีพุทธศักราช 2565-2567

มติที่ประชุมคณะกรรมการบริหารราชวิทยาลัยอายุรแพทย์ ฯ เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2565

กำหนด Objectives and Key Results (OKRs) วาระปี พ.ศ. 2565 -2567 ดังนี้